Günümüzde her çalışmaya proje deniyor. Proje esaslı çalışma epeydir moda oldu. Okullar proje yapıyor, milli eğitim müdürlükleri proje yapıyor, bakanlıklar proje yapıyor. Avrupa Birliği projeleri, iyileştirme projeleri, güzelleştirme projeleri vs.
Proje diye yapılan çalışmaların üzerinden reklam süsünü çekip aldığımızda ortada ne kalıyor? Proje deyince, acaba bu proje sahibinin gerçek niyeti ne diye düşünmeden edemiyor insan. Yapılan güzel çalışmalara haksızlık etmek istemem ama ölçü biraz kaçtı. Eskiden proje deyince daha esaslı çalışmalar akla geliyordu. Ortaya kalıcı bir eser çıkar, bir derde deva olunurdu. Şimdilerde çok proje yapıyoruz ama köklü problemlerimiz derinleşerek devam ediyor.
Bir önceki bakanımızın en önemli projesi “Okullar Hayat Olsun” projesi idi. Günümüzde okullar, mevcut yapılarıyla toplumumuzun hangi ihtiyacına cevap verebilir? Okullarımız, öğrencilerine hangi branşlarda spor yapma imkânı sunabiliyor? Yapılan projeleri biraz sorguladığımızda, ihtiyacın iyi etüt edilmediğini hemen fark edebiliriz. BT Sınıfları, Okul Sütü, AR-GE, Dynet… Bence çok umut bağlanan tabletleri de aynı son bekliyor.
Eğitim sistemimizin en önemli noktası okullardır. Hizmetin sunulduğu yer okuldur. Bakanlığın, il ve ilçe milli eğitim müdürlüklerinin bütün birimleri, okulda yapılan işin daha iyi yapılması için lojistik güçtür. Buradan hareketle üretilen projeler daha kalıcı olabilir ve daha büyük fayda sağlar. İşin kıyısında köşesinde dolaşmanın, çözümü zor konular dururken basit, sığ projelerle isim yapma, öne çıkma uğraşlarının, ülkemiz eğitimine faydası olmayacaktır.
Günümüzde okullar temizlik, güvenlik, kırtasiye ihtiyacı gibi en temel ihtiyaçlarıyla boğuşuyor. Okul Aile Birlikleri tamamen devre dışı bırakıldı. Okullar elamanlarını işten çıkardı. İl Özel İdaresi tarafından okullara verilen birer ikişer temizlik elamanının, yılbaşında biten sözleşmeleri ne zaman tekrar yapılır bilinmez. Bu konuyu gündeme taşımak sevimsiz bir hal aldı. “Ne güzel kendi halinde gidiyor işte, sorun yok, bazı okullar bu işi istismar ediyordu, onu da halletti eski bakanımız.” Diye bakılıyor bu duruma. Bu konu yeni bakanımızın gündemine girene kadar onun da değişme zamanı gelir zaten.
Önceliklerimizi iyi belirlemeliyiz. Az emekle çok itibar sağlayan boş işlerden vazgeçmeliyiz. Bence en önemli proje alanı, idarecilerimizin mesaisinin büyük bölümünü dolduran okulların işletme yönetimidir. İdarecilerimizi eğitimle ilgilenir hale getiren projeler, eğitimimize ivme kazandıracaktır.
Talat YAVUZ
Eğitim Bir Sen İstanbul 4 No’lu Şube Başkanı