Bir öğretmen adayi olarak ülkece çok zolu günlerden geçtiğimizin farkindayim. Bir vatandaş olarak bu zorluklara elbette ki duyarsiz kalmam mümkün değil. Ama öğretmen atamalarinin yapilacaği günlerin arefesinde kendi sorunlarima da duyarsiz kalamam. Zira ülkemizin içinde bulunduğu zorluklar perde arkasinda büyük oranda eğitim kökenli sorunlardan kaynaklaniyorken bir köşede oturup sessizce olanlari izleyemezdim.
Ben FEN ve TEKNOLOJİ öğretmen adayiyim ancak bütün öğretmen adaylarinin yaşadiği ve cezasini ülke olarak çektiğimiz benzer sıkıntılara sahibim.
Bizler sürekli değişen eğitim sistemimizin kurbanlariyiz ve sesimize kulak verilmedikçe daha nice kurbanlar vermeye devam edeceğiz maalesef. Kendimden örnek vereyim; okula gidiyorduk bir çok dersimiz vardi ama hoca sayimiz derslerimizden azdi çünkü bir tek hoca branşindan fazla derse giriyordu. Sizce böyle bir eğitim ne kadar fayda verebilir? Bir eğitim sisteminde amaç derslerin boş geçmemesi olmamali. Her dersin kendine özgü uzmanlik gerektiren yöntemleri teknikleri var. Örneğin FEN dersine branşi olmayan bir öğretmenin girmesi demek kitap sayfalarindaki kisitli teorik bilgiden öteye gidememek demektir. Halbuki özünde FEN dersi teorik bilgiden ziyade pratikte uygulamali olarak ve güncel hayatla ilişkili öğretilmesi gereken bir derstir. Bir baska öğretmen sinifta böyle bir ortami nasil sağlayabilir üstelik baska alanlara da hizmet vermesi gerekiyorken. Ayrica bu yanliş yöntemlerle başarisizlik kaçinilmaz olduğu gibi öğrencilerde FEN e karşi olumsuz bir tutum da gelismiş oluyor. Sonra da FEN derslerine ilgisiz yanliş yöntemlerle zihinleri kavram yanilgilari ile dolmuş öğrencilerden TEOG ve PİSA gibi ulusal ve uluslararasi sinavlarda başari bekliyoruz. Aslinda bu başariyi beklerken kaçinilmaz sonun başarisizlik olacağini tahmin etmiyor değiliz. Öğrenilmiş çaresizlikle yillardir bu başarisizliği kabullendik. Herkes "niye?" diye soruyor, bu çocuklar niye başarisiz niye ülkemiz bilimsel sinavlarda bilimsel çalişmalarda dünya siralamalarinda üst seviyelerde değil niye bizde daha az bilim insani var niye niye niye... Evet biz soran bir ülkeyiz ve merak bilimin vazgeçilmez bir parçasi ama soru yanliş çünkü "nasil ?" diye sormamiz gerekiyor. Nasil bu gidişe dur diyebiliriz nasil bilime ilime bilim insanlarina FEN e çocuklarimiza eğitime geleceğimize daha çok önem verebiliriz diye sormaliyiz. Bu çocuklar niye başarisiz niye okula gitmek istemiyor niye farkli alanlara yöneliyor demekten vazgeçip nasil okulu sevdirebiliriz nasil başariyi yakalayabiliriz bunun çaresine bakmaliyiz. Sorunun kaynağina Nasil bu atama bekleyen öğretmenlerin derdine derman olabiliriz demenin vaktidir, sorunun kaynağina inmenin eğitim sistemiyle mağdur olan öğrencilerin öğretmenlerin ailelerin ilerlemeyen bilimin ülkemizin geleceğinin bu gidişine bir çözüm bulmanin vaktidir.
Elbette ki bu sorunlarin bu hale gelmesi bir günlük bir maziden kaynaklanmadiği gibi anlik bir çözümle sihirli bir değnekle düzelmesini de beklemiyoruz. Zira geçici çözümlerin derman olmadiğini da gördük yillardir. Ama imkansizdan bahsetmiyorum. Bir takim çalişmalari da görmezden gelmiyorum örneğin FEN adina içeriği değiştirilen ders kitaplari geleneksel yöntemlere alternatif öğretme tekniklerinin eklenmesi eğitime yapilan teşvikler gibi... Bu yeniliklerin hayata geçirilmesine bir de sadece branşi FEN olan öğretmenlerin derslere girmesi eklenmeli. Bunu bütün branslar için söylüyorum her ders için işi ehline vermek gerekiyor.
İçinde bulunduğumuz şartlarda bir anda bütün öğretmen adaylarinin ya da biz atama bekleyen 18 bin FEN öğretmeninin atanmasi memnun kalmasi mümkün değil farkindayiz. Gerçekci bir bakiş açisiyla yaklaşiyoruz olaya. Bizler sadece çözüme yönelik umutlarimiz çoğalmasini bekliyoruz çünkü 2015 şubat atamasinda bizlere yaşattiğiniz ADİL dağilimla yeşerdi umutlarimiz ve soldurmak istemiyoruz. Süreç içinde zamanla bu umutlarin meyve vereceğine inaniyoruz çünkü çocuklar gelecek demektir ve geleceği inşa etmek de öğretmenlerin görevidir. Biz FEN ve TEKNOLOJİ öğretmenleri umut ekmeye göreve haziriz.