MÜDÜR ATAMALARINDA BİLİNMEYEN SIRLAR

Yerlerine atanacaklar içinse yeni yönetmelik bekleniyor ama düşünün aylar geçmiş bir ses, bir nefes bir tık yok.

Başbakanlığa gitti denildi yok bakanlar kurulu kararıyla onaylanacak denildi sonrasında yok vazgeçildi bakkalcılar ve büfeciler federasyonuna yanlışlıkla gönderildi sonra geri getirtildi v.s denildi.

Bu sefer niye bekliyoruz diye sorduğumuzda ‘efendim iç onaydan geçecek’ denildi.

Neticede inceleme bitmiş ve bu hafta Milli eğitim Bakanına imzalaması için tevdi edilmiş.

Fakat ne olduysa bakan beyin makamına arz edilen bu evrak-ı mahsusa türlü çıkmadı.

Acaba niye?

Şöyle birkaç senaryo aklımdan geçti.

BİR

Bakan beye kalabalık bir heyet misafir olmuş. Şöyle bir hayal edin oda ağzına kadar lebaleb dolu. Neyse acele servis yapalım diye altı ıslanmış geniş çay tepsisiyle içeri giren çaycı ‘gızımız’ ya da oğlumuz efendime söyleyeyim zorlanarak girince bir masada kıyıya iliştirilmiş ‘Yönetici Atama Yönetmeliğinin’ üstüne o geniş çay tepsisini koymuş. Sonra hani olur ya kaldırdığında bizim yönetmelik çay tepsisinin altına yapışmış. Bu arada konuklardan görenlerde olmuş ama işlerini yaptırmaya geldikleri için seslerini çıkartmamış. Kimi grup başkanlığı kimi genel müdürlük derdinde.Hani ortalığı karıştırmayalım, hikmet-i hükümet ne oluur, ne olmaz diye. Neyse çaylar dağıtılıp dışarı çıkılır. Çaycı tepsinin altında yapışık yönetmeliği ocağa götürüp bir oflamayla tezgahın üstüne atınca olanlar olur. Çay ocağında iddia kuponunu hararetle dolduran herhangi bir görevli yani o da oraya hasbel kader uğramış hani Ak parti zamanında kumar oynuyo demesinler diye masum hayallerinin peşinde koşturan birisi hiç üzerine vazife olmadığı halde insanlık yapayım diye ‘ne bu ya cıvık cıvık kağıtlar’ diyerek 800 000′lik eğitim çalışanının beklediği o yönetmeliği çöpe göndermiş.

Şimdi diyeceksiniz ki e nasıl farkına varılmaz ve ya kimse sormaz mı ne oldu bu yönetmeliğe diye?

Hayır sormaz.

Neden bu kadar eminsin diyenlere şunu derim;

Ya şu bürokrasi denen rezil rüsva mezbelelikte öyle insanlar gördüm ki (Şimdi kimse üzerine alınmayacak ama yine de herkes kendisini lütfen aşağıdaki tarife birkaç saniyeliğine koysun) bakan , müsteşar, müdür ya da genel müdür katına sanki huzur-u ilahiye girer gibi girenler oldukça kimse bakana gidipte ‘Sayın bakanım millet bekliyor yani görevliler, onların ailesi, borçluları, kasap federasyonu ne bileyim işte esnaf v.s şu taslağı imzalasanız da herkes hayallerine oradan da paracıklarına kavuşsa.’diyemez.

Neticede efsaneye dönen bu yönetici atamada şartlar ne olacak kimse bilmiyor.

Hergün ayrı bir haber doğrumu yalanmı o da bilinmiyor.

Dereye su gelene kadar kurbağanın gözü patlarmış.

Şimdi sıkı durun muhtemel yönetmelikle ilgili duyduklarımı yazacağım.

Yani ayıptır söylemesi çaycılarla aram iyidir, kerataların avuçlarına birkaç kuruş tokalayınca masa üstüne göz atıp gördüklerini bana aktarırlar ama rakamlardan önce son senaryomu okutmadan bırakmam.

iKİNCİ SENARYO

Efendim İngiliz büyükelçisi bakan beyi ziyarete gelmiş. MEB sitesine bakınca görürsünüz gün aşırı elçiler gelir gider.Sebebi de Fatih projesi. Hani eğitimde dinci bir kakışma mı var biz Lozan’da böyle mi anlaştıydık ki yüzyıllardır cami olarak kullanılan Ayasofya’yı bile kapattırıp müze yapmış bir güç olarak bizden habersiz neler oluyor, Fatihten sonra Kanuni projesi mi yolda, yoksa Türkler aya biz mi yaya diye içini kemiren şüphelerle oturuyormuş.

İşte bu acı tatlı hatıralar eşliğinde çayı beleşe getirmek için saat 5’e randevu isteyen İskoç kökenli İngiliz sefiri çantasındaki bir çok dosya ve evrakı bakanın masasına yanlışlıkla boca etmiş neticede geri toparlarkende bizim yönetmeliği bir zühul eseri olarak çantasına koymuştur. Orada bu toplantıya şahitlik eden bakan danışmanına göre ise çaktırmadan cebellezi durumu olmuştur. Türk tarafında ‘Avrupayı duyduk ta bu ekonomik kriz acep İngilizleri de mi vurdu, kriz bu kadar ciddi mi hakketen ’ söylentileri anında fısıltı halinde odada harelenmiştir. Gerçi bizim Türk tarafı komple yani bürokratı, gazetecisi, iktisatçısı, çaycısı, tercümanı, öğretmeni (pardon öğretmen mi dedik farkedilince hemen oradan hani ‘evladım hadi hadi başka kapıya, ne işin var burada’ dercesine nazikçe çıkartılır) teşrifatçısı, uzmanı filan her neyse bakan beyin makamındaki hazirun tamamen bakan beyin dudaklarından çıkacak kelimeyi adeta trans halinde konsantre olmuş beklerken İngiliz sefirinin çanta kapağı gazoz kapağı gibi açılıp bakanın masasına saçılınca ‘Acaba bakan beye bir şey oldu mu?’ hareketliliği hafiften yaşanmıştır. Bu arada kendini bilmez birkaç kişide ‘bize ne İngiliz gavurundan akşam ki maç ne olacak Galata mı Fener mi ? İddiayı kaybedersem ucuz ama kaliteli tatlıyı nerden bulurum?’ gibi derin ve spesifik felsefi sorunsallarla boğuşanların yanında ‘Hanım akşama ne sipariş verdiydi ya?’ ızdırabı içerisinde kıvrananlarda göze çarpmaktadır.

Neyse İngiliz elçisi çantaya dağılan evrakları toparlarken yanlışlıkla bizim yeni yönetmeliği koyunca binlerce insanın hayallerini de çantaya atmış oldu.

İşte o bizim aylardır nerede, niye imzalanmadı ya da imzalandı da bizim mi haberimiz yok dediğimiz yönerge Britanya semalarından Glasgow Rangersdaki bir ilköğretime (Orası bir şehir adı değilmiydi ? Takım adımıydı? Neyse cehaletimi mazur görün bu arada Tugay Kerimoğluna selam))çoktan gitmiştir.

Son söz;Bu devrin hastalığı istediği makamı elde edince herkesin istediğine kavuşacağını ve daha acısı eğitimi düzeltebileceğini zannetmesidir.

Ne diyordu Meksika yapımı ama dünya filmi Amores Perrosdaki çocuk;Babaannem derdi ki ‘Tanrıyı en çok güldüren şey insanların yaptıkları planlardır.’

(Amores Perros yani Aşklar ve Köpekler yönetmeni İnarritu.Aslında her sanço panços gibi uzuun bir adı var zaten o adı başarıyla telaffuz edene şu an dünyada inarritu filmlerine bir ömür boyu bedava bilet veriliyormuş.Alejandro González Iñárritu yani).

İbrahim DEMİRKAN

Ankara EBS 1 Nolu Şb.

Başkan Yardımcısı

Ajanskamu.com