Okullar Açıldı Ama Başta Kız Çocukları Olmak Üzere Çocuklar Tarlalarda Çalışmaya Devam Ediyor

İmzalanan uluslararası sözleşmelere ve yapılan anayasal düzenlemelere rağmen hala Türkiye`de 893 bin çocuk sokaklarda, tarlalarda, sanayi bölgelerinde ve ev içinde çalıştırılıyor. Okullarda eğitim alması gereken çocuklar; bedensel, fiziksel ve ruhsal gelişimlerini tamamlamadan işçi olarak hayata atılıyor. En temel insani hakları olan eğitim hakları gasp ediliyor.

 Türkiye; ILO`nun 138 Sayılı "Asgari Yaş Sözleşmesi" ve 182 Sayılı "Çocuk İşçiliğin En Kötü Biçimlerinin Bitirilmesine Yönelik" sözleşmeleri imzalamış ancak çocuk işçiliğini bitirme konusunda gereken adımları hala atmamıştır. Birleşmiş Milletlerin Çocuk Hakları Sözleşmesinde 3 maddeye( 17-29-30) çekince koyan hükümet Bakanlık bünyesinde Çocuk Hakları İzleme Merkezi kurmuş ve Çocuk Hakları Strateji Belgesi hazırlamıştır. Ancak sivil toplum kuruluşları ve bu alanda çalışma yapan uzmanlardan oluşan Çocuk Hakları İzleme Merkezi 26 aydır hiçbir somut karar almamış; çocuk işçiliğinin bitirilmesine yönelik tek bir gelişme sağlanamamıştır. Göstermelik kurullar ve yayımlanan belgelerle toplumun her kesimini etkileyen çocuk işçiliği sorununun çözülemeyeceği açıktır. 

İzlenen yanlış politikalar sonucunda temel insan hakkı olan eğitim hakkının gasp edilmesi kabul edilemez. AKP hükümetinin geçen yıl uygulamaya koyduğu 4+4+4 modeli sonucunda özellikle kız çocukları eğitimim tamamen dışına itilmiştir. Okul öncesi eğitimde kız çocuklarının okullaşma oranları %26 düşmüştür. İlkokula devam eden kız çocuklarının %6`sı ise açık ortaokullar dahil olmak üzere hiçbir eğitim kurumuna devam etmemektedir. Okullaşma oranlarındaki en büyük düşüş liselerdedir. 2011/2012 eğitim öğretim yılında 8. sınıftan mezun olan 599.125 kız öğrenciden 2012/2013 eğitim öğretim döneminde 66.067`si hiçbir eğitim öğretim kurumuna kayıt yaptırmamıştır. Bu dönemde açık liselere kayıt yaptıran kız öğrenci sayısı 115.784`dir. Yani; ortaöğretim çağındaki 181.851 kız çocuğu sosyal gelişimleri için son derece önemli olan okullara kayıt yaptırmamıştır. Özellikle kız çocuklarını eğitim sisteminin dışında bırakan yeni model geçmişten beri süren çocuk işçiliği sorununu derinleştirmiştir. Bu modelle Hükümet çocuklara ya eve kapanmayı ya da işçileşmeyi dayatmaktadır. 

  Mevsimlik tarım işçisi olarak çalışan çocuklar diğer çalışma türlerine göre en kötü çalışma koşullarına sahiptir. Her yıl yoksulluğun yarattığı zorlamayla aileleriyle birlikte Nisan ayından Ekim ayı sonuna kadar evlerinden uzak kalmaktadırlar. Okullar kapanmadan derslerinden ayrılan çocuklar okullar açıldığında tarlalarda çalışmaya devam etmektedir.Urfa,Adana  başta olmak üzere çocuklar son derece ağır koşullarda adeta çalışma kampı sayılabilecek şartlarda  yaşamlarını idame ettirmeye  çalışıyorlar Sadece Urfa`da bugün 110 bin çocuk mevsimlik tarım işçiliği yapıyor. Barınmadan, giyime, gıdaya kadar bir çok sorunla başa çıkmak zorunda kalan çocuklar üstüne üstlük gittikleri bölgelerde kimliklerinden dolayı ayrımcılığa maruz kalmaktadırlar. Çocukların ekonomik, kültürel ve sosyal olarak yaşadıkları zorluklar eğitime de yansımakta; çocuklar okula döndüklerinde dahi derslerine alışamamaktadır.

Tüm çocuklar için anadilde, parasız, nitelikli ve ulaşılabilir eğitim hakkının önündeki engellerin kaldırılması için mücadele eden Eğitim-Sen`li öğretmenler olarak çocuklarımız tarlada çalışırken okullarda ders anlatmak istemiyoruz. Uluslararası sözleşmelere konulan çekincelerin acilen kaldırılmasını ve gerekli bütün düzenlemelerin hayata geçirilmesini talep ediyoruz. Çocuklarımızı eve kapatan 4+4+4 modeli kaldırılmalı; her çocuğun olması gerektiği gibi okullarda eğitim alması için herkes sorumluluğunu yerine getirmelidir.