Şükrü Kolukısa Yazdı: İdealden imkâna, imkândan ideale.

 Maşeri vicdanın 1 Kasım’da yüzümüze tuttuğu aynadan sonra yeni bir tarihi eşiğin önünde yepyeni sorumlulukların dibinde, görevlerimizin bize doğuracağı ilahi ödevlere namzediz; teşkilat olarak bunun farkındayız.

Ülkenin, tarihin hassas çizgilerinin ufkundan katman katman ağararak geçtiği zamanlar, mücerret gerçeklere ulaşmanın elzem olduğu zamanlardır. Tarihin en has noktasında, istikamet tayininin tam tavında, yeni ufuklara kanat çırpmak; idealizmi azık edip çıktığımız yolda ulaştığımız imkânlara ünsiyet duyup mülkiyete dönüştürmeden, ideallerimizin yolunda gözümüzü kırpmadan kurban etme mevsimindeyiz. İdeallere kurban edilmemiş imkânlar bir gaz sızıntısı edasıyla bünyeye yerleştiğinde ayartıcı tuzaklara dönüşür. Benlik bizden ayrışır, akıl ego dehlizinde kaybolur, duygular firarileşip yasak bölgelere uçuşur, küçük iyiliklerimiz gözümüzde büyümeye; büyük yanlışlarımız gözümüzde küçülmeye başlar. Savunma mekanizmalarımız maharetli gerekçelerle her hatamızdan sonra masumiyet tacını başımıza yeniden takar. Aldananlar olarak arınmışlık yanılsamasıyla gerçeğimize uzak düştükçe, bu uzaklığımızı vatan bellemeye başlarız. Bu âlemde her tercih aynı zamanda bir vazgeçiştir. Dünya nimetleri kendi minvalinde, değerinde ve ederinde sarf edilmediğinde, kadri bilinmemiş nimet birer musibettir.

Sosyolojinin kendi doğal seyrinde ürettiği değişimler yeni bir sayfadır ve sünnetullah üzere doğru okunduğunda ideali olan kişiler/kurumlar için ilahi öğütlere dönüşür. Ekran falcılarının kendi varlıklarından menkul dar mahalle ağzıyla yaptıkları yorumları sessizce izleyen, hayatı ve siyaseti kendi insiyaki irfanıyla değerlendiren millet, tepeden inmeci, değişim isteğini korku senaryolarıyla boğan, tek tipçi, insanı merkeze almayan zümrelerin oligarşik ilişkilerine dayanan statükoya bir darbe daha indirmiş, bir ebeveyn hissiyatıyla ülkesine kol kanat gererek koruma güdüsüyle üstüne kapaklanmıştır.

Milletin ülkeyi çok katmanlı yalanların anlamsız kakofonisinin koynundan alıp sakin bir gölün sessizliğine eriştirdiği, sessiz irfanıyla mühürleyerek yalın kat gerçeklerin önünü sonuna kadar açarak getirdiği bu yeni başlangıç noktası hepimiz için bir milat olmalıdır. Mühürlenmiş benlikleriyle ağzında suyu çürüten adamların kof söylemleri katı gerçeklerimize çarparak ayakuçlarına düşmelidir. Etnik, mezhebi, bölgesel farklılıklar üzerinden açılmış yaralar sarılmalı, kaşınarak derinleşmesine ve yaraların kimlikleşmesine müsaade edilmemelidir.

Milletin öncesini tescilleyerek açtığı bu yeni zemin, her türlü sorunun hukuki ve ahlaki düzlemde aktarıldığı, tüm toplumsal taleplerin neşvünema bulduğu, fikirsel diyalektiğin ilmek ilmek toplumun kaderini ördüğü, yüzyıllık yanlışın doğrudan payını alarak idealizme ulaşmak için devindiği bir zemin olmalıdır. Zamanın bizi getirdiği bu kavşakta, Eğitim-Bir-Sen olarak, herkesin birbirinin sınırlarında nefeslendiği toplumsal dokuya uygun bir değişimin öncüsü olmayı başarabilmenin gayretiyle, kuruluş felsefemizin izinde yol almaya devam edeceğiz. Tüm meseleleri doğal bir süreç içinde işlemeli, tarafların değerlerinin, hassasiyetlerinin ve görüşlerinin dikkate alındığı tedrici bir değişim anlayışını, ödenen bedelleri asla unutmadan devam ettirmeliyiz.

Demokrasinin rahminin gittikçe genişlediği, toplumsal kazanımların sicilinin taze olduğu bu dönemde Anadolu’dan beslenen ruhun en mütecessim haliyle 1992’den bugüne merbut iradeler silsilesiyle yön bulmuş, tefekkürün vuzuhla, kurtuluşun şuurla olduğuna inanmış, milletin sinesinde değerli olanla barışık, yerellik bilincine dayalı özgün bir duruş, organik bir sendika olarak zamanın bize biçtiği görevi hakkıyla yerine getirecek iradeye sahibiz.

23 yıllık hak ve özgürlük mücadelemizin birikimi, mazluma kol kanat geren duyarlılığımız, mağdurun her zaman yanında duran hakkaniyet anlayışımız, kazanımlarla bezeli sendikal sicilimiz bunun teminatıdır.